Zadecydowała „mordercza” pętla

Centralne zawody drużyn saperskich odbyły się na obiektach szkoleniowych wrocławskiego Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych. Uczestniczyło 86-ciu żołnierzy, reprezentujących jednostki wojskowe:

• 11. Lubuską Dywizję Kawalerii Pancernej

• 12. Dywizję Zmechanizowaną

• 16. Dywizję Zmechanizowaną

• 25. Brygadę Kawalerii Powietrznej

• 21. Brygada Strzelców Podhalańskich

• 1. Brzeski Pułk Saperów

• 2. Mazowiecki Pułk Saperów

• 6. Brygadę Powietrznodesantową

• 5. Pułk Inżynieryjny

W każdej z nich przeprowadzono wewnętrzne zawody, mające na celu wyłonienie najlepszych reprezentacji. Zawody są przedsięwzięciem mającym na celu ocenę zdolności bojowej pododdziałów inżynieryjnych Wojsk Lądowych.

W pierwszym dniu zawodnicy musieli wykazać się umiejętnościami w strzelaniu z kbk AKMS na celność i skupienie oraz rozpoczęli czynności związane z rozpoznaniem inżynieryjnym mostu w celu ustalenia sposobu jego zniszczenia. Po raz pierwszy w historii zawodów żołnierze rozpoznawali rodzaje improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) założonych na odcinku drogi.

Drugi dzień saperskiej rywalizacji obejmował zakończenie konkurencji specjalistycznych z dnia poprzedniego oraz pokonanie pętli taktycznej, na którą składały się:

• marszobieg 3000 metrów;

• posługiwanie się indywidualnymi środkami ochrony przed skażeniami – zakładanie ISOPS jako kombinezon;

• określenie szerokości przeszkody wodnej (bez możliwości jej pokonania i bez przyrządów optycznych);

• przygotowanie do pracy, nastrojenie radiostacji i nawiązanie łączności z korespondentem;

• orientowanie się w terenie według mapy;

• nakładanie opatrunku na ranę oraz sporządzanie wezwania MEDEVAC;

• odnalezienie i oznakowanie granicy zapory minowej na podstawie meldunku;

• obsługiwanie łodzi saperskiej;

• rzut kołem ratunkowym na przeszkodę wodną.

Sprawne pokonanie „morderczej pętli” zadecydowało o końcowym wyniku zawodów. Tutaj liczyła się każda sekunda i każdy zdobyty punkt. Ukończenie pętli wymagało od uczestników ogromnego wysiłku fizycznego, wytrzymałości, sprawnego dowodzenia, współdziałania w grupie i praktycznych umiejętności.

Wyniki końcowe:

• I miejsce – 15. batalion saperów 16. Dywizji Zmechanizowanej

• II miejsce – 5. Pułk Inżynieryjny

• III miejsce – 18. batalion powietrznodesantowy 6. Brygady Powietrznodesantowej