kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
W środowe południe zespół jazzowy Dixie Tiger’s Band wykonaniem ,,Gaudeamus igitur’’ ogłosił w Rynku otwarcie wystawy poświęconej Uniwersytetowi Wrocławskiemu. Przedstawia ona historię i współczesność uczelni.
- Siłą Wrocławia, filarem jego rozwoju oraz perłą w koronie jest Uniwersytet Wrocławski. Nie ma rozwoju miasta bez rozwoju uczelni. Przyszłość Wrocławia związana jest z uczelniami a zwłaszcza z Uniwersytetem Wrocławskim - powiedział wiceprezydent Adam Grehl.
Wystawa zamyka cykl badań poświęconych historii uczelni w latach 1811-1945. Przyjechali na nią uczeni i studenci z Frankfurtu nad Odrą - delegacja Europejskiego Uniwersytetu Viadrina. Obchodzi on jubileusz wspólnie z naszą uczelnią. Pod pręgierzem ustawiono 40 plansz prezentujących krok po kroku historię pierwszej publicznej uczelni wyższej we Wrocławiu.
Powołana ona została 3 sierpnia 1811 roku przez króla Fryderyka Wilhelma III z połączenia wrocławskiej Leopoldiny i frankfurckiej Viadriny. Universitas literarum Vratislaviensis pierwotnie miał tylko pięć wydziałów: teologii katolickiej, teologii ewangelickiej, prawa, medycyny i filozofii. W ramach ostatniego wydziału można było studiować geografię, historię, sanskryt, neofilologię, muzykę, nauki ścisłe i rolne. Pruski uniwersytet państwowy zorganizowany był według koncepcji Wilhelma von Humboldta, założyciela Uniwersytetu Berlińskiego. To jemu zawdzięczamy istniejące po dziś dzień stopnie awansu akademickiego.
Studenckie spory
- Powstały w 1811 roku uniwersytet był pierwszą uczelnią na świecie, gdzie można było studiować na równoległych fakultetach zarówno teologię katolicką jak i protestancką. Studenci tych kierunków często spierali się z sobą podczas akademickich dyskusji.
Nauki przyrodnicze podlegały wtedy pod wydział filozofii. Był to początek biologii i geologii. Universitas literarum Vratislaviensis od początku cechowało dążenie do najwyższego poziomu naukowego. Stanowił on kamień milowy na drodze rozwoju uniwersytetu. Wydał 10 noblistów. Jednym z wybitnych badaczy wykładających na uczelni był Kirchhoff - badacz zjawisk elektrycznych, twórca podstaw fizyki matematycznej i odkrywca metod spektroskopowych, podstawowych współcześnie metod analitycznych stosowanych w badaniach. Ciekawostką jest, ze rektor uniwersytetu był wybierany tylko na rok - opowiada prof. dr hab. Adam Jezierski, prorektor Uniwersytetu Wrocławskiego. Pierwszy rektor nowej uczelni przybył z Frankfurtu. Pierwsze katedry i kliniki urządzono w budynkach przejętych od kościoła katolickiego. Pruski uniwersytet państwowy od początku miał znaczne osiągnięcia, np. kierownik Katedry Fizjologii E. Purkyne, światowej sławy uczony, przyczynił się do uznania fizjologii jako odrębnej dyscypliny naukowej.
Pod koniec XIX wieku rozpoczęto budowę nowych katedr i klinik. Dysponowały one najnowszym sprzętem technicznym i laboratoryjnym. Kompleks w latach 1890-1909 liczył 7 szpitali z 500 miejscami dla chorych. Na przełomie XIX i XX wieku pracowało tu wielu światowej sławy uczonych, m.in: A. Alzheimer, J. Mikulicz-Radecki, P. Ehrlich, późniejszy laureat Nagrody Nobla.
Wydział Filozoficzny najliczniejszy
Największą liczbę studentów i profesorów skupiał z uwagi na dużą różnorodność kierunków studiów Wydział Filozoficzny. Szczycił się on także światowej rangi uczonymi takimi jak np. Dilthey, jeden z najwybitniejszych myślicieli przełomu XIX i XX wieku.
W połowie XIX wieku w obrębie filozofii zaczęto wyodrębniać nowy kierunek badań- psychologię. Samodzielna Katedra Psychologii powstała w 1930 roku. W 1929 roku utworzono Instytut Niemiecki. Katedra Języków i Literatury Słowiańskiej powstała w 1841 roku decyzją króla - romantyka Fryderyka Wilhelma IV. Tutaj w latach 1836- 1886 działało Towarzystwo Literacko-Słowiańskie, którego członkami byli A. Asnyk, N. Bonczyk, K. Damrot i J. Kasprowicz.
Pierwsi profesorowie matematyki W. Brandes i L. Jungnitz zajmowali się przede wszystkim astronomią i meteorologią. Dopiero ok. 1850 r. wykłady opierały się na badaniach własnych profesorów i były poświęcone m.in: elementom rachunku całkowego, teorii liczb algebraicznych i geometrii.
Fizykę na Universitas literarum Vratislaviensis wykładali uczeni tak wybitni jak Kirchhoff i Lummer badacz zjawisk optycznych, wynalazca interferometru i fotometru. W 1791 r. prof. L. Jungnitz utworzył na Wieży Matematycznej obserwatorium astronomiczne. Jest on twórcą pojęcia linii południkowej. Działali tu także P. Prus von Bogusławski, który odkrył kometę i J. Galle, odkrywca Neptuna. W 1811 jako ,,żywe laboratorium’’ powstał Ogród Botaniczny. Jego pierwszym dyrektorem był wybitny botanik Link.
Studenckie ziomkostwa
Pierwsze organizacje studenckie nosiły nazwę ziomkostw. Miały one formę dobrowolnych związków koleżeńskich, grupujących przybyłych na studia mieszkańców jednej prowincji lub kraju np. Prus lub Łużyc. Członkowie demonstrowali swą przynależność do nich nosząc barwy herbowe regionu. Istotne znaczenie w działalności ziomkostw miał tzw. ,,obyczaj knajpiany’ ’wyznaczający zasady zachowania się członków biesiady. Każda z korporacji żaków miała swój określony lokal z szeroką gamą trunków. Ważnym studenckim świętem było obchodzone w czerwcu ,,sobótkowe’’. Barwny pochód braci akademickiej udawał się wtedy z pochodniami w dłoniach pieszo lub konno na szczyt Ślęży. Bawiono się tam przy piwie i winie.
