kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Można powiedzieć, że to staruszek, który wiecznie pozostaje młody. Jego monumentalna, modernistyczna bryła do dziś budzi zachwyt wśród architektów i konstruktorów. Aż trudno uwierzyć, że budynek ten właśnie obchodził swoje 80 urodziny! A było co świętować. W końcu niewiele jest miast, które mogą pochwalić się takim obiektem. To największy modernistyczny budynek handlowy w Polsce i jedyny ocalały dom handlowy firmy Wertheim na świecie. Po potężnym imperium handlowym braci Teodora i Abrahama Wertheim nie zostało prawie nic. A jeszcze na początku XX wieku ich pozycja wydawała się niezagrożona. Właśnie otworzyli świetnie prosperujący i największy w Europie dom towarowy w Berlinie. A już planowali kolejne inwestycje, w tym we Wrocławiu. Niestety pierwsza wojna światowa pokrzyżowała te plany, ale dwaj przedsiębiorczy bracia wkrótce postanowili do nich wrócić. W 1927 roku ogłosili konkurs na budowę nowoczesnego obiektu handlowego w stolicy Dolnego Śląska. Architekci natychmiast podjęli to wyzwanie. Po roku ogłoszono wyniki, wygrał projekt twórcy wielu berlińskich obiektów publicznych, Hermana Dernburga. Jego koncepcja pokonała projekty wielu innych, wybitnych architektów. Zaczęto przygotowania do budowy. Aby była ona możliwa właściciele musieli wyburzyć jeden znany hotel i aż dwanaście kamienic. Gdy plac był już gotowy z wałbrzyskiej huty „Karol” przyjechała ważąca 3800 ton stalowa konstrukcja. To właśnie dzięki niej budynek był tak wytrzymały, że gdy w 1945 roku przez kilka dni płonął w środku, nie uległ zawaleniu. Gigantyczny szkielet miał jeszcze jedna zaletę. Pozwalał na szybkie zakończenie budowy. Nawet dziś 8 miesięcy w ciągu których postawiono ten potężny budynek robi wrażenie. Choć budowa nie należała do tanich, to przyniosła firmie znaczny rozgłos, a kliencie przyjeżdżali nawet z odległych stron. Nie tyle na zakupy, co pooglądać i przejechać się . . . ruchomymi schodami. Ci, którzy zdecydowali się jednak zostawić tu trochę pieniędzy też nie mogli narzekać. W salach sprzedaży, wyłożonych egzotycznym drewnem, nie brakowało wyszukanych towarów. Podobno dział zabawek nie miał sobie równych i przyciągał nawet dorosłych. Panie często zostawiały dzieci w specjalnej ochronce - bawialni na parterze i udawały się do fryzjera lub fotografa. A po zakupach nie było nic przyjemniejszego jak filiżanka kawy w restauracyjnym tarasie z widokiem na Stare Miasto i panoramę Karkonoszy. Przepych u Wertheima nie trwał jednak długo. W 1937 jak wszystkie inne domy handlowe należące do niearyjskich właścicieli został przejęty przez państwową spółkę AWAG. Ale przyzwyczajenie do starej nazwy było tak wielkie, że wrocławianie odczytywali skrót nowego właściciela jako Abraham Wertheim Spółka Akcyjna. I tak budynek dotrwał do II wojny światowej. Otwarto go ponownie z wielka pompą w 1948 roku. Wrocławianie szybko pokochali to miejsce. Już na drugi dzień po otwarciu zakupy w nim zrobiło 15 tys. osób. Nadali mu tez nową nazwę: RENOMA. Obecnie RENOMA to nie tylko miejsce zakupów, ale też doskonały przykład dialogu historycznej architektury z nowoczesnym budownictwem.
