Kamienica została wzniesiona w latach 1902-1904; jej pierwszym właścicielem był kupiec o nazwisku Gellert, a architektem Karl Sittenfeld.
W kolejnych latach kamienica pozostawała w rękach kupców, na dole mieściła restaurację oraz lokale uslugowo - handlowe.
Ośmioosiowa elewacja ma delikatną dekorację w stylu secesyjnym, co nadało jej wyrafinowanej lekkości. Ponad oknami drugiej kondygnacji można zobaczyć stylizowane motywy kwiatowe tworzące kształt kandelabru.
We wnętrzach w znacznym stopniu również zachował się oryginalny wystrój - sztukaterie w sieni i w mieszkaniach, stolarka drzwiowa i okienna, ceramiczne płytki podłogowe o wielobarwnym wzorze, schody o ażurowych policzkach z secesyjną dekoracją.
Całość stanowi cenny obiekt, świadczący o przemianach architektonicznych ulicy św. Antoniego - jednej z najstarszych ulic Wrocławia.