Zgromadzone na wystawie i ciekawie wyeksponowane materiały pochodzą ze zbiorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich i Instytutu im. Jerzego Grotowskiego. Niektóre, zwłaszcza pamiątki rodzinne, w tym sympatyczne kartki z dzienniczka prowadzonego przez Jerzego Grotowskiego w trzeciej klasie szkoły podstawowej, udostępnił jego brat, Kazimierz Grotowski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, fizyk jądrowy, himalaista. Część rodzinnego archiwum przekazał już Ossolineum w marcu 2008 roku. Ostatnio tzw. archiwum Grotowskiego (39 tek i pudeł) w Dziale Rękopisów Ossolineum wzbogaciło się o jeszcze jedną cenną jednostkę: podczas otwarcia wystawy prof. Janusz Degler przekazał maszynopis „Performer” z odręcznymi poprawkami i skrupulatnymi uwagami Jerzego Grotowskiego. Zasługą profesora Deglera jest również to, że mamy dziś we Wrocławiu zachowane bogate archiwum Teatru Laboratorium. W 1984 roku, gdy teatr ten rozwiązano (Jerzy Grotowski był już na emigracji) a jego siedzibę zamierzano przeznaczyć na salę taneczną ZMS, profesor Degler udał się z interwencją do pierwszego sekretarza partii i przekonał go o konieczności zachowania w całości dokumentacji teatru.
Wystawa w Ossolineum pomysłową aranżacją stara się nawiązać do klimatu Teatru Laboratorium i przypomina o jego dokonaniach, ale przede wszystkim pokazuje Jerzego Grotowskiego jako człowieka, twórcę, perfekcjonistę. W migawkach, fragmentach, śladach z całego jego życia.
Autorką scenariusza wystawy jest Hanna Kulesza, kuratorem Elżbieta Ostromęska. „Niezatarty ślad. Jerzy Grotowski w Ossolineum” będzie można oglądać do 14 marca 2010 roku.
