Kolor i światło, z rzadka tylko zmącone cieniem urzeczywistnia beztroskę życia, jakie toczy się pod gorącym słońcem południa Francji. Tę radość istnienia dodatkowo podkreśla tematyka obrazów, a w szczególności tak ulubiony przez artystę nadmorski pejzaż miasteczek, kurortów, z ich portami, kawiarniami, uliczkami i wszystkim tym, co je wypełnia. Nawet widoki bliskie jego domu w Michałowicach na Dolnym Śląsku mają w sobie coś z francuskich doświadczeń twórczych: jasny kolor, intensywne światło oraz spokojną, niemal kameralną atmosferę.
Podobnie jak mistrzowie impresjonizmu maluje z natury, bo jak sam mówi: "Malując krajobraz pośrodku natury, czuję się jak szczęśliwe dziecko. To natura prowadzi mnie i jest dla mnie najważniejszym i jedynym punktem odniesienia. Uczucie tego szczęścia udziela się podczas malowania, pozostawiając swój ślad w postaci nastroju obrazu".
Dopełnieniem jego twórczości pejzażowej są portrety, autoportrety i spokojne, ale pełne wyrazu sceny rodzajowe. Jest też autorem martwych natur. Malarstwo Sachy Stawiarskiego nazwać można "Pochwałą Francji" i to zarówno w szczególnym zachwycie nad klimatem Lazurowego Wybrzeża jak i wyraźną w jego pracach inspiracją francuskimi kierunkami malarstwa XIX i XX wieku.
Prace Sachy Stawiarskiego wielokrotnie prezentowane były na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Francji, Niemczech i USA. Malarz należy do Francuskiego Związku Artystów. Jest tez laureatem Salonu w Marsylii oraz Grand Palais w Paryżu.
